หนังใหม่ Miller’s Girl เป็นงาน ดราม่า-คอเมดี้ ผสมความเป็นหนังจิตวิทยา สำรวจ ชำแหละ และวิพากษ์อาณาเขตของศีลธรรมในชีวิต เส้นกั้นแบ่งระหว่าง เด็ก-ผู้ใหญ่ / ครู-นักเรียน / ศิลปะ-มนุษย์ / เรื่องแต่ง-เรื่องจริง / วรรณกรรม-หนังสือโป๊ ที่เวิร์คบ้างไม่เวิร์คบ้าง แต่ก็ออกมาสนุกในการพยายามจะรุกล้ำของคนทำที่เชื่อว่าการก้าวข้าม หรือทลายกำแพงล้วนนำไปสู่ความหมายของสิ่งใหม่ที่เราไม่มีวันรู้ (ถ้าไม่ได้ทำ)
Miller’s Girl เล่าเรื่องของความสัมพันธ์ต้องห้ามของนักเรียน
และอาจารย์ที่ถูกเชื่อมผ่านการเติมเต็มความเว้าแหว่งของตน เด็กสาวที่ถวิลหาชีวิตของการเป็นผู้ใหญ่ ความรัก และความรู้สึกของการเติบโต กับอาจารย์อดีตนักเขียนที่ผันตัวมาเป็นคุณครูสอนหนังสือผู้คิดว่าชีวิตของตนนั้นล้มเหลวจนกระทั่งศิษย์เอกของเขาชื่นชมงานเขียน และนำไปสร้างสรรค์ผลงานใหม่ของเธอ
การรุกล้ำอาณาเขตใน Miller’s Girl เกิดทั้งด้วยความจงใจ และไม่ได้ตั้งใจ เส้นแบ่งอาจชัดเจนสำหรับบางคน และอาจถูกพร่าเลือนด้วยเหตุผลบางอย่าง คนทำพาเราไปสำรวจในหลากหลายมิติที่ทั้งตลกจั๊กจี้ และเข้มข้นอย่างไม่คาดคิดในแต่ละความสัมพันธ์ แต่ละชอยส์ที่ตัวละครเลือก แม้ส่วนตัวจะรู้สึกว่าหนังมันล่องลอยไปหน่อย แต่หลายๆ
พาร์ทถือว่าน่าสนใจเลย ชอบที่หลายๆ ช่วงในหนังไม่รู้ว่าเป็นภาพจินตนาการปรุงแต่ง หรือสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ ซึ่งสุดท้ายแล้วก็อาจไม่ได้สำคัญด้วย เพื่อหัวใจของเรื่องคือความปรารถนาลึกๆ ของตัวละคร
หนังพูดความเป็นเด็ก และความเป็นผู้ใหญ่ที่สลับบทบาทไปมา
เด็กที่พยายามเป็นผู้ใหญ่ และผู้ใหญ่ที่ยังซุกซ่อนความเยาว์วัยเอาไว้ แต่เด็กก็ยังมีความไร้เดียงสา ส่วนผู้ใหญ่ก็มีโลกที่พวกเขาจำต้องสละทิ้งความเป็นเด็กไว้เช่นกัน แต่กระนั้นในความขาวดำชัดเจน การรุกล้ำอาณาเขตเปลี่ยนให้ทุกสิ่งกลายเป็นสีเทามันก็ฉุดกระชากให้ตัวละครทุกคนถูกทดสอบเพื่อการเติบโต เป็นความสัมพันธ์ประหลาดๆ ของการอนุญาตให้เส้นกั้นแบ่งไม่มีอยู่จริง ซึ่งแน่นอนว่ามันก็ย้อนกลับมาถามผู้ชมด้วย
หนังเหมือนจะชูโรงน้อง เจนนา ออร์เทก้า (Wednesday) แต่คนที่เข้มจนเซอร์ไพรซ์จริงๆ คือ มาร์ติน ฟรีแมน (Sherlock, The Hobbit) ในบทอาจารย์ ดูหนังเขามาหลายเรื่องไม่เคยเห็นเขาในมุมนี้เลย ชอบมากๆ
